Januari hebben we heel mooi afgesloten met een benefietdiner georganiseerd door de stichting JESWECAN. Maar voordat ik hierover ga uitweiden, eerst nog wat andere zaken die deze maand de revue hebben gepasseerd.

Jesse 23 jaar

Een belangrijke dag deze maand was 19 januari; de verjaardag van Jesse. Want hoe zouden we dit vieren en wat is haalbaar voor Jesse? Uiteindelijk hebben we besloten om het in tweeën te vieren, één avond voor Jes zijn vrienden en de andere dag voor familie en naasten. Vrijdagavond was het thuis een gezellige drukte met 15 vrienden die een biertje kwamen drinken. Jesse heeft het goed volgehouden tot 23.30 uur. Jes kreeg van zijn vrienden onder andere een dagje weg met z’n allen naar de Apenheul eind maart! En dan is het de bedoeling dat wij ook iets voor onszelf gaan doen. Super leuk bedacht van de jongens (en 1 meisje) en het gaat ook zeker door. Wel is er nog wat gebruiksaanwijzing nodig om deze dag voor Jesse goed te laten verlopen. Weer een stapje in de goede richting, al kan ik me wel druk maken om een paar dingen. Met name het eten en drinken en kans op verslikproblemen. Als Jesse hier geen last van zou hebben, zou hij al veel zelfstandiger kunnen zijn. Maar we moeten hier nog steeds alert op zijn. Enfin, het gaat vast allemaal goed komen. Super leuk dat ze met z’n allen op pad gaan.

Opnieuw op snowboard

Op zondag 20 januari gingen we naar Snow Fun in Snowplanet, georganiseerd door de Mentelity foundation van Bibian Mentel. Jongeren en jong volwassenen met een lichamelijke beperking maakten deze dag kennis met het skiën of boarden. Jesse wilde hier graag aan meedoen, maar het gaf hem ook een dubbel gevoel. Hij heeft bij Snowplanet gewerkt als snowboard leraar en vond het best confronterend om daar voor het eerst weer te komen en vroegere collega’s te zien. Ik had het er ook best even moeilijk mee en moest een paar keer goed slikken. Bij binnenkomst kwamen al enkele oud collega’s naar hem toe en zelfs de directeur kwam Jesse nog even een handje geven en motiverend toespreken. Uiteindelijk is het Jes meegevallen en heeft hij kunnen genieten van een middag in de sneeuw. Jesse werd begeleid door twee begeleiders van de foundation en door een docent van het Cios die zo lief was om ook te komen. Na eerst twee keer naar boven geduwd te zijn op de oefenheuvel, ging Jesse al een stapje verder. Op de loopband naar boven met de begeleiders. Al met al een super leuke en enerverende middag! Ook hebben we nog even een gesprekje met Bibian kunnen voeren. Respect voor deze vrouw die door het organiseren van dit soort activiteiten haar eigen zorgen even aan de kant kan zetten. En geniet van alle lachende en vrolijke gezichten. Eind maart krijgt dit alles een vervolg en gaat Jesse deelnemen aan snowboard lessen. We hopen dat dit een fijne ervaring voor hem wordt en dat hij hier plezier aan beleeft. Want dat is het belangrijkste!

Daan Theeuwes centrum

Ondertussen hebben we ook bericht gehad van het Daan Theeuwes centrum. Het nieuwe centrum in Nederland dat volgens de inzichten van het Shepherd centre in Amerika werkt. Jesse mag eind februari naar het Daan Theeuwes centrum voor een assessment. We hebben gevraagd of dit bij alle revalidanten het geval is, maar dit is niet zo. Omdat Jesse al meerdere keren in Atlanta is geweest, willen ze kijken (in overleg met de zorgverzekeraar) of het DTC de juiste plek is voor Jesse om verder te revalideren. En of hij nog vooruit kan gaan. Dit kan je bij NAH patiënten nooit inschatten, maar we gaan van het positieve uit. We hopen dus dat Jesse daar groen licht krijgt en verdere stappen (letterlijk en figuurlijk) vooruit kan maken!

Edwin van der Sar foundation

Ook zijn we op gesprek geweest bij de Edwin van der Sar foundation. Een heel mooi initiatief voor jongeren en jong volwassenen met NAH. In het najaar gaan zij weer starten met een nieuwe ‘Class’. We hebben de mogelijkheden voor Jesse besproken om hieraan deel te  nemen. Begin juni hebben we weer een belafspraak en kijken we verder of Jesse hieraan kan en wil meedoen en wat zijn doelen kunnen zijn!

Benefiet diner

Op 27 januari stond het benefiet diner van Sichting JESWECAN op de agenda. Ruim 100 enthousiaste mensen waren aanwezig bij deze mooie avond. Het benefiet diner werd georganiseerd op het tennispark waar Jesse in het verleden zelf heeft getennist (en nu weer les krijgt). Hij heeft hier ook zelf les gegeven aan jonge kids. Tijdens de avond stond er een veiling en een loterij op het programma. Het diner bestond uit een heerlijk tapas buffet gemaakt door de dames van het tennispark. Jesse was uiteraard het middelpunt van de avond. Nadat iedereen hem begroet had, deed de voorzitter van de stichting een welkomstwoordje. Hierna heeft Ed een korte terugblik gegeven op de afgelopen 3,5 jaar en wat Jesse nu allemaal al bereikt heeft. Dit aan de hand van een korte fotoreportage. Voor de veiling en de loterij waren hele mooie prijzen beschikbaar gesteld. Door onze lokale middenstand, bedrijven, via netwerken van heleboel mensen én door familie en vrienden. Het was een super fijne en hartverwarmende avond met een heel divers gezelschap. Jong en oud, maar allemaal met dezelfde bindende factor: JESSE!!!! Hierbij willen wij nogmaals iedereen die op enige manier aan deze avond heeft bijgedragen, ontzettend bedanken. Het was een mooie avond waar we nog vaak met een fijn gevoel aan terug zullen denken!

Tja…. en daarna gaat alles gewoon weer verder en zijn onze dagen gevuld met diverse therapieën. Ik hou jullie op de hoogte van de verdere ontwikkelingen!

Groet Karin