Jesse is nu alweer ruim een jaar uit zijn ouderlijk huis en woont op de Grebbestraat in Beverwijk. We hadden allemaal gehoopt dat hij nu wel goed op zijn plek zou zitten maar helaas zijn er nog te vaak ontwikkelingen die ervoor zorgen dat hij het niet naar zijn zin heeft. En gedurende deze periode is hij heel boos en opstandig en wil hij niet in Beverwijk zijn.

Uitdagingen in Beverwijk

We blijven het gesprek aangaan met de teamleider, persoonlijk begeleiders, gedragsdeskundige en zorghulpen om de zaken die niet fijn of goed verlopen bespreekbaar te maken. Zo proberen de problemen die zijn ongenoegen veroorzaken te voorkomen. Al ben ik er al wel achter dat we in de zorg altijd te maken zullen hebben met personeelsuitval en tekorten waardoor de cliënt de dupe is zoals Jesse dat aangeeft. En tja, daar heeft hij helaas gelijk in. Het is ook nog zoeken naar verbinding met andere bewoners. Doordat het een grote locatie is met grote verschillen in zowel fysieke als cognitieve gesteldheid, aangeboren hersenletsel en niet aangeboren hersenletsel, is het lastig om je plek te vinden. Jesse is niet de enige bewoner die dit moeilijk vindt. De bewoners hebben hier duidelijk wat hulp bij nodig en wij hopen dat met de nodige begeleiding van de zorghulpen dit langzaam zijn weg gaat vinden.

Leerproces

Gedurende de week houdt Jesse zich nog veel bezig met fysieke activiteiten, zoals de fysiotherapeut, de personal trainer, de oefentherapeut en bij Neuromove in Amsterdam. Daar is nu op de dinsdagmiddag een sportmomentje van Odion bijgekomen, een paar uurtjes sporten in het wijkcentrum. Met een klein groepje kijken naar mogelijkheden en verschillende sporten uitproberen, waaronder volleybal, tennis, honkbal. Jes vindt het leuk maar blijft het lastig vinden als hij dingen niet goed kan uitvoeren en dat frustreert hem. Ook dit is een leerproces en gewoon doorgaan met oefenen.

Zoektocht naar alternatieve tijdsbesteding

Tevens zijn er gesprekken gevoerd met de activiteiten begeleider en de persoonlijk begeleider om in kaart te brengen waar Jesse zijn interesses liggen en of er mogelijkheden zijn om 1 of 2 dagdelen per week een andere tijdsbesteding te gaan doen waardoor Jesse zich verder kan te ontwikkelen. Dit traject is opgestart en ik ben benieuwd wat eruit gaat komen!

Oproep extra hulp

Bij de meeste activiteiten begeleid ik Jesse en één dag in de week kunnen we nog gebruik maken van onze hulp Sonny. Sinds kort hebben we ook Maurits, een jongen die als vrijwilliger eens per twee weken even bij Jes langskomt om een wandelingetje met hem te maken, even te fietsen of een spelletje te doen. Heel fijn en waardevol! Ik hoop voor de toekomst dat we iemand kunnen vinden die Jesse ook kan begeleiden naar therapie in Amsterdam zodat ikzelf wat meer ruimte krijg om wat anders te doen. Dus hierbij dan maar meteen de oproep…. Mocht iemand tijd over hebben en het leuk vinden om Jesse een paar uurtjes te begeleiden, laat het me weten!!!!!

Nieuwe rolstoel

Sinds een paar maanden heeft Jes zijn nieuwe rolstoel. Het is deze keer een rood exemplaar geworden. Het is even wennen maar uiteindelijk bevalt hij. Nu gaan we ons verder oriënteren naar een elektrische aandrijving zodat Jesse zichzelf iets makkelijker kan voortbewegen. Beetje omslachtig traject maar eerst moest de rolstoel er zijn en dan gaan we weer verder met het volgende projectje. Never a dull moment, zullen we maar zeggen.

Blijven denken in mogelijkheden

Dit was t weer even voor nu. We vervelen ons dus niet en blijven hopen dat Jesse het meer naar zijn zin gaat krijgen in Beverwijk en wij wat meer ruimte voor onszelf. Geen idee wat de toekomst ons verder gaat brengen maar we blijven denken in mogelijkheden en wie weet waar dat toe kan lijden!

Lieve groet Karin