Het letsel van Jesse valt onder de aandoening niet-aangeboren-hersenletsel (NAH). Veroorzaakt door een trauma. Maar wat houdt dit eigenlijk in? En wat kunnen de gevolgen zijn?

NAH staat voor niet-aangeboren hersenletsel. Zoals de naam al zegt, gaat het bij NAH om een afwijking of beschadiging van de hersenen die in de loop van het leven is ontstaan. Er zijn twee soorten hersenletsel: traumatisch en niet-traumatisch. Traumatisch hersenletsel ontstaat door een oorzaak buiten het lichaam, zoals bijvoorbeeld een val of een verkeersongeluk. Niet-traumatisch hersenletsel ontstaat door een proces in het lichaam, zoals bijvoorbeeld een infectie of een tumor. Er bestaat ook aangeboren hersenletsel. Dit is schade aan de hersenen die ontstaan is rond of na de geboorte, zoals zuurstofgebrek of een infectie.

Ingrijpend voor patiënt én familie 

In Nederland krijgen jaarlijks naar schatting 160.000 (nieuwe) mensen te maken met één of andere vorm van hersenletsel als gevolg van bijvoorbeeld een herseninfarct, ongeluk, tumor, hartstilstand, hersenbloeding of operatie. De gevolgen kunnen ingrijpend zijn. Ook de familie ondervindt vaak allerlei problemen. De gevolgen van niet-aangeboren-hersenletsel zijn heel verschillend. Ze zijn vooral afhankelijk van de plaats van de beschadiging in de hersenen en de ernst van het letsel.

Mogelijke gevolgen

Zichtbare gevolgen zijn onder andere lichamelijke beperkingen (verlamming, incontinentie, epilepsie). Maar er zijn ook veel onzichtbare gevolgen zoals:
– cognitieve beperkingen  (zoals aandacht- en concentratiestoornissen, overgevoeligheid,  vermoeidheid)
– problemen op het gebied van communicatie (taal- en spraakstoornissen)
– gedrag (verstoorde controle, verlies zelfredzaamheid, niet leren van ervaringen)
– emotionele gevolgen (depressiviteit, karakterveranderingen, agressiviteit, verhoogde prikkelbaarheid)

Er zijn, afhankelijk van de aandoening, veel verschillende behandelingen en therapieën mogelijk voor mensen met NAH. Wil je meer weten over  NAH? Ga naar www.hersenstichting.nl